Mijn naam is Anita Koeling (1963) en ik woon samen met mijn man en zoon in Westerbork. Jarenlang ben ik werkzaam geweest in het (speciaal) onderwijs en heb ik veel kinderen / jongeren en ouders mogen begeleiden bij specifieke hulpvragen. Zowel in groepsverband, als in 1 op 1-begeleiding. Mijn aandacht gaat daarbij altijd uit naar het welbevinden van kinderen/ jongeren en ouders met oog voor ieders kwaliteiten en talenten. Als een kind zich goed voelt, kan eruit komen wat erin zit. Vooral het contact met kinderen die nét iets extra’s nodig hebben heeft altijd mijn aandacht en interesse gehad. De interesse in het begeleiden in een verliessituatie is door de jaren heen ontstaan.
Uit eigen ervaring weet ik welke impact een groot verlies heeft. Na aantal ingrijpende levens- en verlieservaringen in mijn persoonlijke leven begon mijn tocht door het land van rouw. Een heel groot verlies volgde in 1999, toen ons eerste zoontje Stijn een week na de geboorte ziek werd, uiteindelijk opgenomen werd in het UMCG en na de diagnose ‘hypoplastisch linkerhartsyndroom’ kwam te overlijden. Een lange en zware periode volgde.
Vanuit deze ervaring en nog meer verlieservaringen ben ik mij door de jaren heen gaan verdiepen in rouw en verlies met als gevolg de opleiding ‘Het Land van Rouw’ te gaan doen bij Sabine Noten en Wim van Lent. Het thema verlies en rouw in mijn eigen leven zie ik als een meerwaarde in mijn werk en de (h)erkenning ervan. Ik blijf leren van het leven en volg graag scholing, supervisie en intervisie om mezelf te blijven ontwikkelen.
Geboren en getogen als echte Drent ken ik maar al te goed de gezegden ‘kop d’r veur’, veuruut kiek’n’, en kan ik een boek vullen met allerlei (goedbedoelde) ‘adviezen’ van andere mensen. Gelukkig komen rouw en verlies meer en meer uit de taboesfeer en is het al meer bespreekbaar.
Het ontbreken van een passende begeleiding na een ingrijpende levens- en verlieservaring heb ik op jonge leeftijd als een groot gemis ervaren. Iemand die mij de weg kon helpen duiden in het land van rouw, waarvan ik nu weet dat het om een heel specifieke begeleiding vraagt. Het verlangen groeide om mijn professionele en persoonlijke steentje bij te dragen anderen te ondersteunen bij (levend)-verlies.
Met mijn kennis en persoonlijke ervaringen, die mij hebben gesterkt en gevormd, wil ik graag kinderen en hun ouders helpen als een kind zich even niet zo lekker in zijn vel voelt. Dit kan verschillende oorzaken hebben zoals emotionele gebeurtenissen, ontwikkelingsproblemen of door andere (verlies)omstandigheden.
Dit alles vanuit vertrouwen en respect. Door oprecht te luisteren en heel gericht aan het afgesproken doel te werken. Dat kan op verschillende manieren, maar dit zal altijd de manier zijn die het beste bij het kind past. Zodat er bijvoorbeeld weer meer levensplezier wordt ervaren, het contact met vriendjes herstelt, ze beter voor zichzelf opkomen, meer gaan delen met de ouder(s)/ verzorger(s), minder boosheid laten zien, rustiger worden en het op school ook beter gaan doen. Kinderen weer in hun kracht zetten, eigen kwaliteiten helpen onderzoeken, weer laten stralen en laten inzien dat ze op zichzelf kunnen vertrouwen. Kinderen zijn het waard om tot volle bloei te komen, geliefd, kostbaar, prachtig en uniek!